Harvard Business Review Aralık baskısında yer alan bir haber, şirketlerin gelişiminde önemli bir konu olarak karşımıza çıkan " stratejilerin herkes tarafından anlaşılması" problemini gündemimize getirmiştir.
Özellikle değişim zamanlarında ya da topyekün seferberlik gerektiren konularda, üst yönetim tarafından alınan kararların, en alt kademeye kadar ulaştırılması ancak özel bazı uygulamalar sayesinde olmaktadır. Yoksa aynı kulaktan kulağa oyununda olduğu gibi; doğru bilginin sadece ara kademe yöneticilerine kadar gidebildiği ve tabana yeterince ve istenilen doğru etkiyle yayılamadığı görülmektedir.
Yöneticiler raporlamalarla bilgi paylaşır ve bunun da organizasyon basamaklarından sorunsuz ineceğini umar. Bunun mümkün olmamasının üç nedeni vardır:
Haberin bir kısmını aşağıda sizlerle paylaşmak istedik:
"İş liderleri doğal olarak şirketlerinin stratejilerinin çalışanları tarafından anlaşılmasını ve kabul edilmesini yada bizim deyimimizle bütünleşilmesini isterler. Bu çalışanların günlük davranış ve kararlarının şirketin rekabetçi amaçlarını desteklediğini garanti etmeye yarar. Bütünleşmek özellikle çalışanlara doğrudan ne yapmaları gerektiği anlatılamadığı zamanlarda öncem kazanır ki modern ekonomilerde bu tür durumlar giderek daha sık yaşanıyor. Şirketlerin genel katılımlı toplantılar düzenlemesinin ve yöneticilerin tüm şirkete hitap eden e-postalar yazmasının nedeni de budur: Çalışanların "anladığından" emin olmak isterler.....
..
Pek çok şirket "basamak" mekanizmasına dayalı olarak işliyor. Kıdemli yöneticiler stratejiyi sadece kendilerine doğrudan bağlı olanlara anlatırken, bilgi onlardan diğer çalışanlara yayılıyor. Elde ettiğimiz sonuçlar bu basamak anlayışının yalnış olabileceğini gösteriyor. Çalışanlar stratejiyi kıdemli yöneticinin kendisinden, doğrudan konuşarak ve daha ideali karşılıklı fikir alışverişi yaparak duymak istiyorlar. Çünkü bu şekilde kendi fikirlerinin de dikkate alındığını hissediyorlar......"